Het Italiaanse Windhondje is één van de oudste rassen dat, hoewel er vele denken dat het land van herkomst Italië is. In Egypte werd deze kleine windhond al in de antieke oudheid gefokt door de farao’s en was daar een geliefde gezelschapshond. Vanuit Egypte is het Italiaantje dan in Griekenland, Italië en later ook in de rest van Europa terecht gekomen. Altijd in eerste instantie als gezelschapshond. Hoewel het ook bekend is dat de adel de grotere exemplaren van dit ras (groter dan het Italiaantje van vandaag de dag) wel mee op jacht nam. Jagen kunnen ze nu nog altijd als de beste. Alles gezien ! Italiaantjes zijn zoals alle windhonden zichtjagers.
Ras
Het Italiaanse Windhondje is de kleinste windhond van de windhondengroep. Voor zowel reuen als teven ligt de schofthoogte tussen de 32 tot 38 cm. Zijn fijne, gladde, satijnachtige vacht komt in de kleuren zwart, grijs en isabel (van crèmekleurig tot rood) voor. In België en de andere FCI- landen hebben ze altijd 1 kleur, waarbij alleen een witte aftekening aan tenen en borst wordt toegestaan. In Amerika oa., wordt veel meer wit toegestaan en mogen ze zelfs volledig bont zijn. Het Italiaanse Windhondje is een gezond ras. Het is een taaie hond met een grote weerstand tegen ziektes, die bij een goede verzorging een hoge leeftijd kan bereiken, daarbij zijn dan leetijden van 15 à 17 vaak ook geen uitzondering.
Karakter
Het Italiaanse Windhondje is een heel opgewekt, intelligent hondje dat altijd in de nabijheid van zijn baas wil verkeren en deze het liefst overal naar toe vergezellen. Gezien zijn handzame formaat is dit ook heel vaak goed mogelijk en zelfs noodzakelijk als hij de enige hond in huis is. Want een Italiaantje dat te veel alleen gelaten wordt kwijnt weg. Dit is ook de reden dat de meeste eigenaren van dit ras er meerdere honden op na houden. Je zal vlug merken dat je niet bij 1 italiaantje blijft en dat het er vaak enkele worden. Hun enige nadeel is het zindelijk maken, dit vergt toch wel enige tijd en geduld en het beste is vaak toch een puppytrainer of iets dergelijks altijd ergens te plaatsen voor het geval je toch iets langer van huis bent.
Met kleine kinderen lukt het vaak ook niet, zeker wanneer er geroepen wordt of met met speelgoed gegooid, want dit maakt ze vaak bang en onzeker.
Dit ras kan goed in de grote stad gehouden worden, maar kan tegelijkertijd ook een heel sportieve kant laten zien, want ook op de renbaan of in het coursingveld staat het Italiaantje zijn mannetje. Daar laat hij menigeen versteld staan van zijn jachtcapaciteiten om na afloop voldaan door zijn baas geprezen en vertroeteld te willen worden. Na het grijpen van de prooi op renbaan of coursing lopen ze gewoonlijk heel fier naast hun baasje van .. hebben jullie dit gezien. Het zijn soms echte ijdeltuiten, die je heel goed kunnen bespelen. Het zijn hondjes die uiterst lui kunnen zijn, maar dan ook weer extreem actief kunnen zijn. Op die momenten moet je zeker het 1ste levensjaar heel alert zijn voor breuken, wat als is kan gebeuren door hun fijne pootjes.
Kortom, een veelzijdig kameraadje voor iemand die de kwaliteiten van dit windhondje op waarde weet te schatten en er ook de nodige tijd wil voor vrijmaken, want je haalt tenslotte een familielid in huis, dat heel veel aandacht nodig heeft.
Verzorging
De fijne, gladde vacht van dit ras vraagt weinig onderhoud en wie allergisch is aan honden, is vaak toch niet allergisch aan een italiaantje doordat ze weinig of geen haarverlies hebben.
Waar je wel veel aandacht aan moet besteden is de tandverzorging. Het best is een pup van jongs af aan te laten wennen aan tandenpoetsen om op latere leeftijd een hoop ellende te voorkomen. Bij Italiaantjes vormt zich namelijk heel snel tandsteen.
Nageltjes knippen zal je op regelmatige basis ook moeten doen.
De richtlijnen van St.Hubertus zijn ook van de ogen te laten testen vooraleer er gefokt wordt, maar is niet verplicht. Daarentegen in onze buurlanden zoals Nederland en Duitsland is dit een must !
Via deze Link kan je de rasstandaard even volledig nalezen, dit is dan de officiële van het FCI .